எனது அலுவலகக் கோப்பை விரித்து
கையில் கிடைத்த எதையோவைத்துக்கிறுக்கிக் கொண்டிருக்கிறாள் அவள்
அதிர்ந்து நான் நிற்க
நிமிர்ந்த அவள் முகத்தில்
தொக்கி நின்ற கேள்வியுள்
கரைந்து போகிறதென் கோபம்
சிங்கமா என்கிறேன்
இடம் வலமாகத் தலையசைக்கிறாள்
புலியா என்கிறேன்
உதட்டைப் பிதுக்குகிறாள்
பூனையா என்கிறேன்
ஆமென்று துள்ளிக் குதிக்கிறாள்
இப்பொழுதுதான் கவனிக்கிறேன்
அந்தக் காகிதத்தில்
நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கும்
அசைவுகளை...
தாறுமாறாக
சிதறி இருந்த கோடுகள்
பதறி அவசர அவசரமாக
ஒரு பூனையாக
உருமாறிக் கொண்டிருந்தன...!
.
1 comment:
கவனித்திராதிருந்தால் பூனை புலியாகியிருக்குமோ? :-)
Post a Comment