அரித்த முதுகினைச்
சொறிந்த விரல்களின்
நகக் கண்களில் சேர்ந்திருந்த
அழுக்கினைக் கண்ணுற்ற உடன்...
அகம் கலங்கியதனை
எனக்கு நேர்ந்த மிகப்பெரிய
இழுக்கெனவேக் கருதுகிறேன் நான்....
எப்படியிதுவரை கணிக்காமல் இருந்தேன்?
எதனாலிதை கவனிக்க மறந்தேன்?
குற்ற உணர்வென்னைக்
விடாமல் குதறியெடுக்க
நடந்த தவறை இனியொருமுறை
நிகழாமல் தடுக்கும்
முயற்சியில் என்னை
முழுமூச்சில் இறக்குகிறேன்......
இதோ
தேடி எடுத்துவிட்டேன்...
தொலைந்துபோன அந்த
நகவெட்டியை....
.
No comments:
Post a Comment